Doğduğu Anda Başlar

Doğduğu anda başlar Beşiktaşlının aşkı. Beşiktaşlı doğduğunda hayatı siyah beyaz görür. Bir bebeğin gözünü açtığında ilk algıladığı renkler siyah beyazdır. Sonra tanır diğer renkleri. Beşiktaşa karşı duyulan aşkta doğumla başlar işte o yüzden Beşiktaşlı olunmaz Beşiktaşlı doğulur. Beşiktaşlılık çocukluğunda mahallede top oynarken kendini Metin Ali Feyyaz yapmaktır ya da kapalıda açılan bir pankarta çocukça akılla yapılan yorumdur. Bir babanın “Yarın ben oğluma ne diyeceğim?” sorusunda gizlidir Beşiktaşlılık. İlk aşkı Beşiktaşla yaşıyan insan unutamaz ilk aşkını hayatı boyunca. İnsan büyüdükçe aşkıda büyür Beşiktaş’ına. Bu aşk Beşiktaşa geldiğinde kalbinin kıpır kıpır atmasıdır bazen Çarşıda yürümektir bazen de Kazanda delikanlılığa ilk adımdır. Kolkola yürümektir Çarşıdan İnönüye bazen helal parayı kazanmaktır Köyiçinde. Maç sonrası sonuca bakmaksızın aşkını beklemektir Fulyada bazen de her şeyi Köyiçinde başlatmaktır inadına.

Rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonluk sayılarıyla övünürken şerefiyle kazandığı ikinciliklerle mutlu olabilmektir Beşiktaşlılık

Ulu Önderin kulubü sadece bir kere ziyaret etmesiyle övünmeyip kurtuluş savaşı yıllarında her gün Beşiktaşın antremanlarını izlediğini gün aşırı kulüp binasını ziyaret ettiğini bilip Atatürk bizim takımı tutuyordu diyenlere gülebilmektir Beşiktaşlılık

Ulu Önderin kurduğu Cumhuriyete sonuna kadar sahip çıkıp kendi kendine cumhuriyet kuranlara “Nerede sizin Atatürkçülüğünüz?” diyebilmektir Beşiktaşlılık

Halkın takımı olmaktır Beşiktaşlılık

Vefalı olmaktır köy takımına elendikten sonra İnönüdeki ilk maçta stadı doldurup aşkını tazelemektir Beşiktaşlılık

Yaratıcı zekasıyla besteleriyle tezahüratlarıyla pankartlarıyla diğer takımların kendini bire bir taklit etmesini izlemektir Beşiktaşlılık

Rakip takımın taraftarına dünya yıldızı dediği futbolcusuna deplasmanda “Korkak Tavuk” dedirtecek zekaya sahip olmaktır Beşiktaşlılık

Yıllarca hasreti çekilmiş olan şampiyonluğa çok yaklaşıldığı bir anda takım öndeyken ezeli rakibinden talihsizce gol yiyip şampiyonuğu hediye eden kalecisini tesislerde dövmek yerine alkışlayıp bağrına basabilmektir Beşiktaşlılık

Vefalı taraftar sıfatını Türkiyede başlatan ve hala da taşıyan tek taraftar topluluğu olma gururudur Beşiktaşlılık

Siyahla beyazı ölümle yaşamı ayıran çizgiyle bağdaştırmaktır Beşiktaşlılık

Kulüp başkanının dedikleriyle hareket etmeyip kendi başkanına “O koltuk kutsaldır nasip olmaz herkese” diyebilmektir Beşiktaşlılık

Halkın takımı olmanın verdiği gururla alın teriyle kazanılan parayla dalga geçenlere “Hepimiz Kapıcıyız” diyip “Silah mı satsaydık?”diye sorabilmektir Beşiktaşlılık

Rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonlukları ile taktıkları yıldızlarla övünürken Milletimizin uğruna şehit düştüğü ay yıldızımızı gururla taşıdığını bilip bizim ay yıldızımız yeter diyebilmektir Beşiktaşlılık

“Takım böyle tutulur” diyenlere ilk kurulan takım olmanın gururuyla bakabilmektir Beşiktaşlılık

Tesiste futbolcusunu dövmek yerine kötü oynayan takımını sahaya arkasını dönerek maçtan sonra stadı terketmeyip şarkılarla türkülerle protesto etmektir Beşiktaşlılık

Bir gün herkesi Beşiktaşlı yapmak gibi kompleksli bir düşünce yerine “Beşiktaşlı olmanın ayrıcalığını Beşiktaş ruhuyla yaşayabilmektir” Beşiktaşlılık

Nihat Sergen Metin Ali Feyyaz Rıza gibi yüzlerce futbolcuyu kendi özkaynak düzeninde yetiştirip Türk futboluna kazandırmaktır Beşiktaşlılık

Sportif Başarıların bilincinde olup mazisiyle övünürken yıldız savaşı yapan rakiplerine yukarıdaki ahlaki ve etik değerleri sayabilmektir Beşiktaşlılık

Bütün bu sayılanları bir cümlede toplayıp “Beşiktaş Sen Bizim Herşeyimizsin” diyebilmektir Beşiktaşlılık

Herkes Beşiktaşlı olamaz zaten ahlak ister değer ister tabi biraz da yürek ister.

» Şu Anda NE Dinliyorsun