şer doğamadı gökten yağdı bulutlar ağladı gönlüme sormadı daha mektuplar zarfında bu kalemi kıramadı daha hiç kimse beni tanı onun adı cennette karaladı beni terketmedi katı kuralları vardı cinnet halinde rap mahalinde tektim haliylen ihtimalimle kırık kalbimde cam çerçevre batan her yerimde acı var silikon bir gönül değil abisi bu acır elbet açıksa yaram hani bandaj hicvet dümenini kır bana yaklaş kasvet uzağıma dur yine rica ve minnet bir feat olur tanrımla ben yazarım giderim nigga ağlar millet ben yeni farkına vardım birçok şeyin birçok beyin yok olmakta bura hiç ölmedim diyen herkesin her gün mezarına gül konmakta sahte gündem ahmakça kandırmakta sizi al kalbini ver tahtımı geri hayal dünyamda mutluydum burası boğdu ruhumu geri götürün beni son bir sigara gibi rap bana sevgin gözlerimin hali yok kapakları endişe dolu yüreğim niye gittin uzağıma uzak olmazsan alırım gönül defterim karalanmış yine sıra bekler sayfam bu beatine sayfalar doldurur ne enfiye dumanlı kafamın umutları hüsran
[Nakarat]
yerde kalmış anılar dağınık hücum haline geçti hasım yine ben varım ben yokum Allah'ım gönlümün konukları bomboş
[Bela]
kalbimden bir oda verdim sen talan ettin ve de ben ağlarken yıkıldı gözlerin hepsi üstüme tek bir söz gelir beni affet ruhumun elleri bağlı ve tutsak bedenime dert yan mert bilirdin ben çekildim şer den uzaklara sen bilirsin beni tanımazlar sessiz surat ve boş koridorlar, kanadı bu eller sert yumruklar saat gece üç buçuk yine bu satırlar, sağırlar ancak yine de hatırlar yatakta değilim ellerim havada, yine uykum yok dilim duada bir çok sual var hiç çözemediğim bir çok duvar var hiç geçemediğim başımda ağrılar yanımda herkez, umrunda mıyım unut ve terket sigaram elimde koyun kuralları, siz bir hükümdar bense bir soytarı elinde asa ipte bir cambaz, hep gider ancak bir türlü varamaz aynı kaderdeyiz elde kalemler, ben yazdım ama o hep kalender bir güne sığdır tüm bu olanları, ama ben yaşadım günlüğüm yakılı savurun bu külleri üzerime üfleyin, tamam hadi gidiyorum kapıyı kilitleyin ben hep yürüyorum yıkılı binalar ben susarım ama gözlerim ağlar yüzüme tebessüm çiseldi derken, hep biri çıkar ve yanardı matem her şarkımda aynı hikayeler, bu ben değildim geçerdi saatler geceleri kabus yüzümde terler, bir telefonla biri beni terkeder saat 7 oldu ben yine yazıyorum hep telef oldum küçük bi çapta biri bana söylesin battı mı gemiler, kim mürettebat vede kim kaptan cebinde kelimeler kalbin ümitle sen gezdin ama ben hep kafeste sana saçma gelir söylediklerim ama bence sen yaşamı reset le bir anı anlatır otuz iki cümle ve firarım oldu her silüetler biri beni çağırıyor şeytan azapta azrail moruk o hep kapımda
[Nakarat]
yerde kalmış anılar dağınık hücum haline geçti hasım yine ben varım ben yokum Allah'ım gönlümün konukları bomboş